Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 3]

[Nummer 2]

[p. 11]

Mischa Andriessen

^o Apeldoorn, 1970

Recentste bundel: Uitzien met D (2008)

[p. 12]

Wet

Ik peddelde zoals wij allemaal in een boot,
in een winkelwagentje peddelden
en sommigen, zij het kort,
in een kartonnen doos.
Het water stond tot aan de vitrage.
Wat we hadden moeten zien
maar steeds maar niet zagen
dreef in de straat.
Het leek van meer waarde
nu het naast ons dobberde.
‘We hebben honger noch dorst,
aan niets geen tekort,’ zong ik,
schoof met de schoep van de peddel
een zwarte hond of zo, opzij.