Het Liegend Konijn. Jaargang 8(2010)– [tijdschrift] Liegend Konijn, Het– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 205] [p. 205] Erik Spinoy o Aalst, 1960 is ook essayist. Recentste bundel: Ik en andere gedichten (2007) [pagina 206] [p. 206] Dode kamer Alsof je niet wist waar je was. Alsof je niet wist waar je was! Het was geen hagelwitte zonsopgang Het was geen markt met vloeibaar ijskoud suikerriet Het was geen mensenzee in een halfrond die pleisterwitte plek waar zo een lamp eigeel limoen en snoepjesroze in een hoek dreef. Het was zo goed als niets 1 dichroic colour filter 750 watt halogen lamp maar daarom juist misschien. [pagina 207] [p. 207] Die avond klonk er salsa op uit elke bar Wij aten hete kip en zoute aardappel wij dronken bier en whisky en vlak naast ons stak uit een muts een aangezicht nog bruiner dan en rimpelig als een walnoot. Wij waren moe wij sliepen in een kaal convent het was er hoog en koud wij hadden beste schik. In die dagen van te dunne benen en terlenka boterbloemen distels op een braakland bij een vuur van plastic flessen [pagina 208] [p. 208] huilde zo de zwarte hond in zijn verroeste ren nabij de oprit van gemalen baksteen dat het ons door merg en been ging in die dagen van versteende diepgevroren zekerheid. Het was opeens geen negen graden meer. De kleine Maleise hield met rillen niet meer op. Er werd bijzondere hete thee gezet. Zij droeg je dunne wollen trui. [pagina 209] [p. 209] In het bloedbad van de marmeren lobby in zijn zwetend sneeuwwit overhemd in zijn halo van doorluchtige bleekheid zat mijn knokige zwitserman op zijn met mosgroen skai beklede troon dwars door gebergten joeg de trein maar kwam dan in een vlakte tussen kranen en wagons plots urenlang tot staan tot het koloniekind van licht en sneeuw en zwaartepunt ontdaan geluidloos snikken ging dat waren nog eens dagen in zijn zwitserland. [pagina 210] [p. 210] Een bijna witte witte zomerregendag. Door de zeer heldere zaal de watergroene binnentuin de stortbui in de broeierig hete binnenstad gleed onverwacht zo'n vissige zilveren fiets op elke naaf zo'n aluminium schijf die al dat licht ving en ons plotseling knipperen deed. Spreekt iemand hier een echte taal? Wat is dat nou voor speelgoedgeld. Massieve machtige bibliotheek zwartgrijs en wit geblokte kathedraal van louter bordkarton. [pagina 211] [p. 211] Na jou sloot zich de deur en door de hagelwitte oliedruppelwolk die rood of blauw opzoog zag je geen hand voor ogen meer en raakte het evenwicht verstoord en bij dit zweven in het binnenoor liepen leegten als aquaria overvol je vingers geurden sterk naar bladeren van een notenboom de vacht van een gitzwarte kat een weggeplukt geraniumblad in het weiland graasden koeien droogde in stille zomers drek en dreven door gestaald azuur de wolken van een moederdag in deze rode dan weer blauwe mist van deze mist. Vorige Volgende