Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 167]

Lof der vergetelheid

Voor Vera

Toen ik volmaakt gelukkig was
- want ik had geen verlangens meer -
toen stond de tijd stil.

Toen later bleek
dat hij niet stilgestaan had,

werd ik bang. -
Had ik gedacht dat ik de dood
verschalken kon door mijn geluk?