Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 131]

Variatie 1

Hij

wees stil, lispelt hij
in een langgerekte s

hoor hoe ik van je
denk, bleke wolk
zee van binnen

zijn oor legt zich
te ademen
op haar buik

hij weet niet
hoe aan haar
te beginnen

en berekent het
gevaar, haar ogen
de hoek waarin

de wereld invalt
en haar slaap breekt

Zij

zeg iets, zwijgt zij
in hem, besmet mij

met je woorden, vlecht
een verhaal uit deze
ongeneeslijke nacht

zij spelt een angel
van schoonheid
in zijn vlees

laat hem koud
en gooit een steen
in zijn hoofd

haar ogen breken
een barst in de wereld
ze zoekt een oor

om in uit te huilen
en snikt heet