Het Liegend Konijn. Jaargang 7



[pagina 205]
Aan de achterkant van flatgebouwen Aan de achterkant van flatgebouwen liggen opengepikte vuilniszakken worden borsten aan de zon gegeven hebben geliefden ruwer lief. Geen flaneren geen plezierboten. Op het achterbalkon ebben we naar het zijn van de zee Aan de achterkant van flatgebouwen trekken wolken als zeewier halvelings aan ons vissenoog voorbij hier geldt deining van altijd dezelfde gordijnen hier waak ik over mijn kind dat in de kamer naar haar eerste klanken hapt Aan de achterkant van flatgebouwen heerst wederzijdsheid van kijken, loeren we elkaar uit het koraal. We vinden er onze vinnen als vanouds