Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 220]

Metroland

In Misdadigers en hun karaktergebreeken,
een soort insectenboek, beweert C. Blom

dat onder zakkenrollers veel verlopen
pianostemmers zijn te vinden. Wat een vondst.

Vandaag doolt er, lijkt me, iets anders rond.
Al zweet, hinkt, hijgt het niet zoals je denkt,

het komt. De hiphopbroek. De baseballcap.
Alsof ze even Für Elise spelen

vinden twee vingers blindelings hun weg.
Toch klinkt er nog niet eens een wanakkoord.

Pas later, metroland weer uit, volgt soms
een stempartij. Verbazing. Woede. Spijt.

En op het eind achter een glazen ruit
een blauwe pet die wat geluid uitschrijft.

Er is geen melodie. Alleen een deun
die mokt dat niets zichzelf uitziekt.