Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 125]

Het blote moeten

Gisteren had ik nog schoenen
vandaag loop ik blootvoets
op kiezels om bij jou te geraken
je drempel wordt bewaakt
door een gitzwarte hond
met verwijde pupillen en
ontstoken tandvlees dat hij
gewoontegetrouw toont zonder fut.

Ik roep je naam tweemaal en
de hond echoot mij na
je opent de deur en

trekt me driftig naar binnen
de tafel is gedekt en
je wilt beginnen.

Na de maaltijd verzorg je mijn voeten
je vraagt niet waar mijn schoenen zijn
je krabt opgedroogde saus uit mijn haren
ik moet je dankbaar zijn.