Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 119]

Leven uit de dag van een verdoemde dochter

Dit was de ochtend:
in benzine gedrenkte wanten
omvatten mijn wangen
meeuwen deden alsof ze eeuwig waren
metsers vonden uitgestorven gewaand onkruid in scheuren.

Nu is het middag:
de verdoving is gekropen
waar ik niet gaan kan
de kleur is het beige van de zorgvoorzieningen voor de armen
de geur is de adem van de verwaarloosde peuter zonder brooddoos.

Ik zoek drank en formules die
de volgende dagen doen kloppen
morgen trek ik iets af
zodat ik overmorgen kan delen.

Ik deel de avond met een oude boogschutter
We zijn verliefd op jeugdigheid en frivoliteit
Hij zegt dat we ze nooit meer kunnen bereiken