Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 116]

Gebeurtenis

Ik zat in de sneltrein naar huis.

Een wat oudere maar nog niet oude,
al bij al wel een vrouwelijke vrouw,
misschien minder vrouw dan mevrouw al,
een niet meer echt mooie maar toch,
nam tegenover me plaats.

Nam tegenover me plaats en
zette haar voeten zodanig
dat ik bij behoud van blikrichting
haar nauwe rok in moest kijken
langs knieën en benen tot waar
haar kousen broekje werden.
Daar zaten we dan en ik keek.

Daar zaten we dan en ik keek
en zonk weg in serene verbazing
de uiterst bescheiden te noemen
hoeveelheid wellust betreffend
die ik in een geval als dit
nog maar beschikbaar had.
In Leiden stapte ik uit.

Ik stapte in Leiden uit,
want was waar ik moest zijn,
en liep als een nadenkelijk man
langzaam naar huis.