Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 94]

Altijd

Stapel alles
in de innerlijke ruwte
van verkroppen
op

Tast
naar de oorsprong
van een beeld dat in het toeval
van doorwoelde lakens als een gips
afwezig zich vastlegt
en uitdrukt

In het boek
waart nog altijd een tanen
van licht nu het uit en vol wind
naast je hand een heelal
in de taal van de nacht
vindt