Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 37]

Urban legend in de supermarkt

Als je toch naar de supermarkt gaat neem dan wat liefde voor me
mee, maar niet die goedkope van de Euro Shopper.

In Holland staat een supermarkt. En ze gaat in haar eentje naar de
supermarkt, op het moment dat een verloofde haar vriend in het bos
ziet bungelen aan een boom boven de auto waar ze op hem had
gewacht.

Het verhaal gaat dat er ooit een vakkenvuller heeft staan dansen bij
het toiletpapier, omdat een caissière met hem uit wilde gaan. Zo zijn
er meer fantastische verhalen.

In een ander huis wordt een babysitter keer op keer gebeld door een
onbekende die meldt dat ze naar de kinderen moet kijken...

Alles veramerikaniseert daarom koopt ze geen chocoladebroodjes bij
de broodafdeling, omdat ze niet in de plastic zakjes passen. Als ze
net iets te lang naar de tijdschriften staart, steelt iemand haar
winkelwagentje.

Het is niet leuk om single te zijn, het is onhandig. De maatschappij
is niet berekend op vrijgezellen. Elk product dat je koopt in de
supermarkt is voor minimaal twee personen of meer bedoeld.

Jaloezie voor alle moeders met hetzelfde masker van liefde voor hun
pasgeborenen. Jaloezie voor hangende pubers die gulzig goedkope
Lambrusco inslaan.

[p. 38]

 

Ze snapt wel dat er soms mensen doordraaien en met een uzi of

 

ander semi-automatisch wapen een supermarkt inlopen. Het zijn die

 

hufters die stralen van hun eigen zelfvoldane gelijk die je tot het

 

uiterste drijven.

 

 

 

Ze probeert uit alle macht niet te denken aan een supermarktinfarct

 

met zuchtende sissende klanten aan de kassa. Ze denkt er toch aan.

 

 

 

Op de hoek van mijn straat, voor de supermarkt zit een zwerver. De

 

armzalige sloeber heeft een kartonnen bordje voor zich gestald met

 

de tekst: ‘Twee vrouwen en een kind te onderhouden.’

 

 

 

Twee vrachtwagens komen in botsing. De achterdeuren van de een

 

klappen open. Apenkadavers rollen de straat in. Een onbemand

 

winkelwagentje rolt de parkeerplaats af.