Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 193]

Het jaar is begonnen

Verse eerstejaars vormen vlekken
voor ze opgaan in de zuiging van de stad

In het herenhuis aan de gracht
waar de eeuwen hangen in de stenen

brengt een vrouw van een zekere leeftijd
de dag door als een slapeloze nacht

Droomloos ziet ze tussen de jonge aanwas
- roostertijden, waar ben je - omgekomen familieleden
als een trits dode koeien de gracht afdrijven

Ze hervat keer op keer de gesprekken
die niet meer goedgemaakt zouden worden

Leven is handelen weet ze
nazomerzon dommelt op het water

Ze denkt aan het gewicht van een vrouwenhart
haar eigen hart
na sectie, 300 gram.