Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 163]

De kijkers thuis

Nauwelijks bewogen, de grote ogen, de hoge
de belangrijke en daarom onderweg vergeten
bedenkingen, de verschillende gezichten die
hij over z'n kop trok sinds hij zelf als een man

uit een stuk door de dagen wandelen moest en niets
mocht hij laten liggen, niets ontsnapte aan hun
slordige aandacht, zijn allerzachtste belangstelling
geen meisje is geknakt blijven liggen, geen moeder
kinderloos gebleven, geen moederziel alleen zonder

dat hij het zag, hij hamsterde warmte voor de winter
hij grossiert in genade: niets is waarschijnlijk, natuurlijk.