Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 188]

[Dat hij aan de ouwe kinderlokker had gedacht]

Dat hij aan de ouwe kinderlokker had gedacht.
Met zijn ‘waar kennen jullie mekaar van’.
Altijd vermoeiend, altijd vermoeid.
Aan hoe die kerel zich een levenlang voor ons
onthouden had. Een levenlang voor lul bij het hek.
In zijn regenjas, in de regen.