Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 164]

Godelieve en de sprookjes

Sprookjes ontstaan door een samenloop
van rivieren, dieren, planten, mensen en
stenen; ze stoken een vuurtje als de hemel
blauw is, het land droog en het water
langs de velden kabbelt. Eens ontkiemd
is er geen kruid meer tegen opgewassen
en verspreiden ze zich snel: ze kleven aan
voetzolen, nestelen zich in paardenhoeven

of in de onderstellen van treinen.
Sprookjes sporen aan. Ze gaan
over snelwegen en bospaden,
over water en wolken, over liefde
en haat. Een boos sprookje kan bevatten:
een kwaadaardige schoonmoeder
en haar zoon, een laffe grappenmaker.
Laat hem nu Bertholf heten en van Gistel zijn.

Bertholf was een wolf. Hij huwde en haatte
een maagd van aan zee, die naadloze
hemden kon maken van hagelwit laken
of gouddraad kon naaien op hoofs karmozijn.
Ze wilde beminnen maar bleek slechts
een luis in zijn pels, een storend gezwel.
En dus liet hij haar wurgen en zinken
in zijn stinkende poel van verderf.