Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 126]

9

ook het raam kijkt altijd
op hetzelfde uit. ooit probeerde je
het kozijn te herschilderen, planten
te vervangen, gordijnen
open
dicht
tevergeefs

vluchtte je weg, verschanste je in je ei,
bibberde: ‘buiten ligt de naald klaar
om me te doorprikken. buiten word ik gebakken
lucht, broed ik een gedrocht. buiten!’
en zodanig rilden je opgetrokken knieën
dat het ei in duigen viel.

het raam kijkt nog.