Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 89]

[Onder ons wordt nog geslapen, onhandig]

Onder ons wordt nog geslapen, onhandig
geleefd, gewroet, gewrocht.

Het trilt. Wij hebben benen
die de aarde niet meer raken, we
vertakken naar elkaar.

Armen, handen groeien vast. Ik voel
mij als een vogel in een vergeten wak.
Dan warmer, minder wanhopig.

Wat er in ons rondwaart, laat het
reizen. Oog naar huid, van
neus naar voorhoofd. Tongpunt

warm naar onderlip.

Laat het zijn, laat het
elkaar tegenkomen in een deuropening,
gesprekken voeren over een lichaam.