Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 67]

Stof en suikerriet

We waren jong en moeders daar beneden.
Ik zit in de cockpit om jouw vervluchtiging
bij te wonen. Je bent van slierten en flarden
boven dit Afrika dat we lazen en bewoonden.
De piloten zwijgen hartgrondig.

Onderwijl keert een schrijver terug uit ballingschap.
Zijn tong kleeft aan landerijen en steenovens, aan
stof en suikerriet, aan rivieren en vee. Men zal
Ngugi toejuichen en neerslaan, zijn woorden
kenden we als granaatappel en kwee.