Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 418]

Marjoleine de Vos

Schoksgewijs

Zoals je haar vandaag ineens te lang is
de iep op deze ochtend lentegroen

Aan alles is een grens die steeds genaderd
langzaam, zeggen we, geleidelijk
maar op een dag er overheen

Toont de wereld zich geheel veranderd
bloeit de prunus
bladdert verf
je moeder oud en
in de sloot weer eendjes - ‘toch nog onverwacht’

Elke dag staat alles op het punt maar blijft
nog even heel lang voor altijd

Je volgt de weg tot je hem kwijt
hij ligt nu eensklaps elders
en jij verdwaald, geeft niet zeg je,
gewoon opnieuw

Zo schoksgewijs. Noem het de levensreis.