Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 330]

Voorbij

‘O, Margrietje, de rozen zullen bloeien,
ook als ik er niet meer ben,’
zong ik toen en hij zong mee.

De straat was stil.
De regen viel.
De zomer was voorbij.

‘Ik kan er niets aan doen;
niet één moment, niet één minuut
keert weer terug,’
zei hij.

Het strand was leeg,
zand vloog weg.
De herfst ging voorbij.

‘Zijn de overledenen aanwezig,
wanneer hun as thuis blijft?’
vroeg hij.