Het Liegend Konijn. Jaargang 5


1 De heuvels te i. Onbegonnenheid dit, deze. Hoe aanvangstralend over de wateren ook van einder naar kijker van zon naar creatuur een trilzilverstreep staan mag. Met brekend uit haar wolk het licht hetend weer scheppingslicht. En ik lag in het gras en zag de zwartgeelgestreepte wild bespelen de stuifmeelklepels in de klokjes.
[pagina 266]
Terwijl van peppels de pluizen stoven, stegen, daalden, soms haast stilstaand draalden en wegschoten weer vanonder het schaduwenlichtwiegend gebladerte plots schoksgewijs. Dat was in de heuvels te I. in het het verlorenliefdehondenjaar toen, onbegonnenheid dit, deze asiel zocht bij de boterbloem, vier weken in het wondenlikkershutje - als je verlaten bent, jij die alléén bent geboren, jij die alléén zult sterven, ga dan te rade bij de verlatenheid.