Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 249]

Zeus, de Olympische schildpad

Steekt zijn wellustige kop uit, scharrelt
het gras door, snel nog voor iemand die meer
dan een eeuw heeft; óp naar zijn tempel!

Zijn schild is een schedel, daaronder heeft alles
weet van een leven, hij trapt op de tragere
slak die zijn pad kruist, veracht de kortstondige
drukte der mieren, hapt om ze heen
rustig naar klaver. Wat zal hij zich

haasten? Als hij moet schuilen gaat hij
gewoon bij zichzelf onderdak en het sterft hier
van oudheid en roestende zuilen.