Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 213]

Peter Holvoet-Hanssen

Vijf switchende gedichten (wrakstukken uit Navagio)

Grafschrijver

dood doet leven en zot zijn pijn
doorgezakte stoel der wijsheid
ingeslikte hemelsleutel

moet verweesd dit beeld graveren

dag mijn lelie onder doornen
schuif toch de gordijnen open
doof de twijfelende sintels
angst uit Kandahar krijg vleugels
ik zoen je hals, dank dit vredig
ogenblik, zie hoe je kijkers
oplichten: glimp van een vijver
ongezien zelfs voor jezelf, als
scherven van Kaboel een spiegel
die verrimpelt - kappertjes
van Lipari, dat zijn de beste
zeg je slaperig miljoenen
krokusmeeldraden geplukt - geur
van saffraan; de zon gaat op, de
ketel gilt, ik breng je koffie
bij de vlinderstruik, bloed als wijn

peuter uit het puin gehaald, ay
dood bij leven en zot van pijn