Het Liegend Konijn. Jaargang 4

[p. 54]

Pompei

Hoog onkruid in de huizen van Pompei,
de lucht bewolkt, Vesuvius onzichtbaar,
een geur van thijm en bittere oleander,
en stilte in Menanders atrium.

Hoe was de smaak van het verkoolde brood?
Tweeduizend jaar... een korte voorsprong, vrienden,
vuilgrijze poppen van je laatste slaap,
gebed in lava, tussen daagse scherven.

Zinloos was vlucht. De distel duurt het langst.
Ook mijn brood gruis, mijn liefde puin. En zeer nabij,
ontwaakt al, een vulkaan.
Het regent as.