Het Liegend Konijn. Jaargang 4

[p. 38]

[Soms is een vermoeden genoeg]

Soms is een vermoeden genoeg
om zeker te zijn van niets, zo iets

als een lege kamer - geen mens,
zelfs geen gedachte erin, hooguit

de herinnerde geur van koffie
in de ochtend, of het verwelken

nog, maar al lang geen bloemen
meer - werkelijk niets, behalve

vier muren, de tijd en een venster
op zoek naar aanwezigheid,

een plek, een weerloze dag waarop
woorden vallen en blijven liggen

zodat men er naar kan terugkeren,
als naar een lege kamer, of enkel

de gedachte daaraan,
of zelfs dat niet.