Het Liegend Konijn. Jaargang 4

[p. 11]

Ik heb hem bedacht

Hij is gekomen.
Ik heb hem bedacht.

Hij leek op weg iemand te ontmoeten.
Ik zag de beschrijving niet voor me
alleen de herinnering nadien.

Hij zocht een vervolg, er is altijd een vervolg
maar de streek was te uitbundig, het hele land
kende geen maat, was groter dan hem

en bleef dat. Niet dat ik wist
of ik zijn vervolg moest zijn.
Het land kon mij niet worden aangerekend.

Hij kon degene zijn die rozen meenam
of te laat kwam, vluchtte
zodra het glaswerk sneuvelde
maar zonder opzet, zonder achterom te kijken
zonder te herlezen wat hij doet.
Het staat er niet.

Ook de telefoongesprekken nemen
een andere wending.
Ik vraag belangstellend naar de kinderen
en het nieuwe sterfgeval
hebben ze per ongeluk opgehangen
zonder zijn nummer door te geven.

Wat er gebeurt als hij voorbijloopt.
Hij verlengt zijn hand met sigaretten.
Vanaf de andere oever zwaait een onbekende.
Dit was niet te voorkomen.