Het Liegend Konijn. Jaargang 4

[p. 104]

Vervallen

Hoe vaak je terughalen, je inprenten, je afsmeken,
je contouren vastklinken aan de poten van de hemel.

Hoe vaak je uitpraten, je woorden likken, slikken,
je ogen nazinderen, je tegendraadse armen terugspelen.

Hoe vaak je nachten naslapen in mijn klater Russisch,
je adembenemend uithuizige vlakten, je duizelingwekkendste dagen.

Hoe vaak je bedekken, bedenken. Tot albums vervallen van ons.
En wij van elkaar. En alles van samen. Van tevoren geweten.