Het Liegend Konijn. Jaargang 4

[p. 92]

Koningsronde

Geen wolkje in mijn tuin geen zucht
en toch dat licht nerveuze trillen
van stelen of ben ik het buiten

het verstomde gelach van mijn gasten
de schalen druiven gemarineerde duiven
mijn gestolde vuur in de haard de lijsten
om de spiegels en de spiegels zelf

het stompzinnig gefonkel van mijn paleis
de meiden de maagden de knapen
hun perfecte huid hun tot stand gebrachte
dansen nooit meer minder fraai maar hier

gelukkig nog steeds

de rozen niet de tulpen
niet de lelies en viooltjes
de afgelegde handschoen
de opgeheven hand nog
steeds niet goud.