Het Liegend Konijn. Jaargang 4

[p. 83]

[Samengelegd, liefste...]

*

samengelegd, liefste, zijn we een paar breuken.
we steunen erop bij het lopen, geraken
daar waar een doel ligt, niet noodzakelijk
hetzelfde

- medeleven bij de soortgenoten, komieke

bijverschijnselen.
maar de bezinning krijgen we niet afgeschud.
we zijn helaas geen honden.
ook als ik nog eenmaal achter je aan ga

- de kleur van een opgeschrikte roede -

niet achter je aan ga

- toevallig een andere behoefte -

achter je aan ga en halfweg de bocht een
andere teef in het kruis bijt,
dan nog houdt het daar nooit op.
zoals gezegd, we lopen moeilijk.
schrijven daar ook over

- pijnlijk veel vaker dan we dachten.