Het Liegend Konijn. Jaargang 4



[pagina 68]
Park Soms zit ik in het park en breek ik in gedachten eenden die ik in een broodzak aan je geef. Rituelen van weleer en hoe er errors sluipen in hun voorgeprogrammeerd teder dat dan kabbelt tot onwezenlijk wreed, naast alle andere begrippen, alfabetten rekensommen die men - vraag iets, vraag me a.u.b. iets - foutloos in een vingerknip. Soms zie ik je daar staren naar die stille, snaterloze plas en wil ik door je haar - voor er een error in de oercode van troost die ik nog weet