Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 78]

Piet Gerbrandy

Dek

Dit gedicht noem ik de man

die buiten sliep.

De man die buiten sliep: held van dit epos.

De man die buiten sliep een man van eer
torste zijn steenharde lever lieve hemel
betrok hij bij het busje van zijn stichting.

Jongen die buiten sliep verkende hij daken en goten.
Nooit voer alle hoop op een tent in de hagelvlakte maar
vagebond vuur verpende zijn paard liet
hem alleen in zijn unieke lacune zijn kelvin van eden.

De plek waar hij viel waar zijn snurklach
stokte noem ik hier

ben ik gevallen en bleef.

Hier vond mij mijn vriend.

Hier dek ik mij toe met paardbloem zuring marmer.

De man die buiten sliep is voortaan wakker.