Het Liegend Konijn. Jaargang 3



[pagina 45]
Aan het raam van Van Dyke Parks Het is zaterdag en we zitten bij het raam van Van Dyke Parks. Hij vroeg daar niet om maar we zitten er toch Wachten zou ik het niet noemen maar wat we daar doen is niet gewoon We zitten bij het raam en horen zijn getik Het getik van Van Dyke Parks Hij geeft niet de indruk er heel snel mee te gaan stoppen maar dat enerveert ons niet het houdt ons aan de gang Ook bij dat raam zitten Duitse herders Zij lijken uit op iets buiten ons bereik Veel eerder hadden we dit moeten ondernemen Wat een idee ook zo te zitten bij dat raam
[pagina 46]
Straks valt de avond en begint zijn schouw te trekken Wij keren dan terug van waar we kwamen ieder apart En in een gloed waarin elk van onze oren speelt een lied dat heel sterk lijkt op wat we eerder hoorden Maar dat lijkt alleen maar zo want niets op aarde klinkt als dat getik van Van Dyke Parks