Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 17]

Afhandeling

... beeldvullend, Kore-eda Hirokazu

Bij de mij toebedeelde balie wist het personeel van niets
of wist er in de woorden iets was ingericht om
eeuwig in te kunnen blijven.

Ik was luisteraar, schikker, de buigende ingebeeld levende
en dat wisten zij, daarvan was dossier gehouden.

Kon ik zeggen alstublieft?
Ik nam mij voor die jas te zijn of de man naast die jas en
ik zag zoiets heeft te weinig ruimte.

Mocht ik de jas verschonen of kon mij een krukje
te binnen schieten, een zangeres in hulpeloze klanken
zonnebadend van verlangen of
om een oude krijger te verleiden?

Ik wist mij geen woord en er was nog altijd niets gezegd
dat aan mijn sloop kon beantwoorden.

Nadagen wegend, melk drinkend kon ik net uitspreken
‘is u op z'n plaats?’
om daarna verder te zijn, voorafgaand aan de formulering.