Het Liegend Konijn. Jaargang 3



[pagina 97]
Ik ben hier, je hoeft niet meer te zoeken Zo kunnen we uren staren over stad en land, de geschiedenis zit erop. Ik kan je maar niet vinden, in elke uithoek schiet het ongedierte buiten beeld. Niet lang liet de herkenning op zich wachten, tussen de huizenblokken vonden we de speelplaats, daar ligt je rode lolly in het zand, mijn droom van koude cocktails op een krakende veranda, de nacht is onderweg, het getjirp van krekels vult de ruimte, autolichtjes stropen een immense vlakte af en binnen is het bed zo veilig en zo warm - ik zal recht tegenover je gaan zitten als je me eindelijk weer bezoeken komt zodat ik kan gluren tussen je benen, je tong glijdt langzaam naar beneden en later - ik fantaseer er maar op los. Je bent een onverwachte tussenkomst zoals je naast me staat, je won aan weerbaarheid. Ik had je minstens moeten overleven.