Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 65]

[Over een onafzienbaar Rijk]

OVER EEN ONAFZIENBAAR RIJK geregeerd te hebben.
Na eeuwen trots nog en nors
op dit muntstuk staand.
‘Qhi hj ne qhi ihi.’
Verhevene, die windstreken brandschatte,
gelauwerde, hermelijnen,

ik acht mij niet minder.

Alle boten gemist te hebben.
Dolend en daas.
Die men geringschattend monstert.
Die men mijdt.
Vogelverschrikkerachtig verpakte.
Vermaledijde.

ik acht mij niet meer.