Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 58]

[Zwart is de deur...]

Zwart is de deur van het huis
maar de kamer is wit. Je handen
zijn grijs, de ring aan je vinger

is wit, om je hoofd waait
je haar als een licht en het is
of je lachend beweert: het is

maar een grap dat
dit gezicht herkenbaar
van mij zo grijs is; zwart
noch wit, val ik volledig buiten

de toon die daartussenin
zit; de kleur van lichaam heb ik
op die roetstenen stoep voor de open
deur van het huis waar ik woon.