Het Liegend Konijn. Jaargang 2(2004)– [tijdschrift] Liegend Konijn, Het– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 72] [p. 72] Komen en gaan Eerlijk zijn, altijd. Zachte heelmeesters maken platitudes. Eerlijkheid tot op het bot. Zoals F. die zegt: ‘je weet dat ik van je hou, maar ik kan niet voor je kiezen. Als we ooit nog eens in bed belanden, nou ja, dat moet dan maar.’ En dan wel het hele huis bij elkaar schreeuwen, lekker, daar ja, meer, maar daarna in een nuchtere wolk van sigarettenrook evalueren: ‘Nou, ik moest wel de hele trukendoos opentrekken voordat het ergens op leek.’ (Komtocheensklaarklootzak). Dit is dus een gedicht tegen eerlijkheid. Je mag alles zijn wat je nu eenmaal bent: zoek een ander waar ik bij sta, breek me af tot ik mijn knokkels in de muren sla, lach me uit en schreeuw me na als ik vertrek, ik kom en ga toch nooit ver weg. Als je maar nooit meer eerlijk bent. En zegt dat je voor altijd blijft. Beloofd? Vorige Volgende