Het Liegend Konijn. Jaargang 2

[p. 30]

Jac. van Looy: de tuin (1893)

Eerst ingezaaid de tuin hij had
en afgewacht hoe het zou worden,
pas toen het groen de grond bekroop
en overal bedekte en ook het rood-
oranje ging gloeien rijk verspreid,
toen greep hij het penseel, een wedren
met de tijd en snel rankende groei,
om heel die woekering van kleurig
licht nieuw uit te zaaien op zijn doek.
Vandaag, steeds nog, bloeit deze tuin,
‘een brok uit de natuur gesneden’.