Het Liegend Konijn. Jaargang 2

[p. 25]

Hagedis

De vergeefsheid die ik nastreef in woord en daad
is een hagedis op een zonverwarmde muur,
oud, onregelmatig en solide.
Er is niets omheind: de muur verschijnt
in het landschap als een rimpel in de huid,

toevallig en trefzeker. En het plaveisel,
aan een onbekende stad onttrokken, waarom hier?

Ik besef dat ik misluk.
Al leidt mijn bewegen tot niets, de tijd verstrijkt.
Dat is onvermijdelijk bereikt. Ik buig mijn hoofd,
schiet weg.