Het Liegend Konijn. Jaargang 2

[p. 23]

Uitweg

De terugtrekkende beweging bijna voltooid,
maar steeds langzamer,
als de steen naar de boom, op het oneindige af.
Weg al maar onvertrokken -

wij gingen groepsgewijs. Ik was misplaatst,
op het belachelijke af,
het zelfgenoegzame. Wat echt is en wat niet,
wat nodig en wat onvermijdelijk,

wat vraag en wat weerwoord,
dat alles laat ik achter.
Jij hoort erbij maar van een weg terug
is nergens sprake.