Het Liegend Konijn. Jaargang 2

[p. 49]

Tot ik zweef

Red mij, werp de dobbelsteen op ogen
die mij zien; haal uit mijn jas de geur
van het moeras, span over wateren
mijn vel dat uit je vingers rilt, maak dat

de vis het peil nog lager drinkt. En wat
er ook met nullen cirkelt om mij heen,
snoer je lippen rond mijn mond en dan
op zoek naar adem tot ik zweef waar ik verdronk.