Het Liegend Konijn. Jaargang 2

[p. 24]

Voor altijd ergens

Het is niet zo dat alles verdwijnt, de laatste
plek waar jij bent de gekende handkleine
bloedwarme helling in het holst van de tijd
is mijn hand en mijn hand heft zich op,

maar in de schil van de wereld die stil is,
in de huid van het huis in het hart van de lakens,
haal jij adem en slaapt, verdwijnt niets.

Alles is voor altijd gebeurd en blijft bewaard.
Neem een willekeurige ochtend, wij ontwaakten,
er was voedsel en straks, het licht van zomaar

de zoveelste zomer verwarmde ons en vertrok
het heelal in en ging verder - wij beiden
schijnen voor altijd met brood in de handen
ergens uit het blauwe gezicht van de aarde.