Het Liegend Konijn. Jaargang 1

[p. 57]

Ontgroening

Ik moet nog langs het scheerdersvolk.
Nooit neemt men dit volk zonder schaar
of katapult of mes of dolk
of boemerang of knuppel waar.

Het knipt, het smijt, het steekt, het slaat -
het slaat naar mij, het mikt op mij,
het is alleen maar uit op kwaad.
Roos ben ik, dukdalf, vogelvrij -

Het prikt zich zat, het knipt zich dol -
hoe het ook mitrailleert of stoot,
hun pijlen slaan verdwaasd op hol -
het lemmet ketst - ik kan niet dood.