Leysen-boeck der catholycken daerinne vergadert zyn wt verscheyden boecken veelderhande leysenen himni ende geestelycke liedekens
(1605)–Anoniem Leysen-boeck der catholijcken–
Auteursrechtvrijop die wijse, van een Cantileen, in Latijn Auc pulcherrima ende een Veerse, Mira res Angelum genaemt M.J. Verdel Fecit.Ick bidt u moeder wtvercoren
Wilt doch neerstich sporen
Te hooren
Ons claghen
En keert van ons de plaghen
| |
[pagina 129]
| |
Die wy ontfaen.
Ave Maria Coninginne,
Weerde Gods vriendinne
Met minne
Bevanghen
Laet toch die helsche slanghen
Rasch van ons gaen
Cleyn, verdriet
Hadt ghy alder puerste greyn
Doen ghy Iesum baerde.
Die v liet
Moeder en maghet reyn
Want hy v bewaerde
Soete Roosegaerde,
Op aerde
Noch onder
Noch boven mochtmen t’wonder
Te mael verstaen.
O lof, en eere der propheten
V was Godts secreten
Te weten
Gegheven
Ghy waert van alle sneven
Der sonden vry.
By t’bosch Moysi zijt ghy gheleecken
Dat bleef onbesweken
Ontsteken
Met brande,
So bleeft ghy sonder schande
Geloven wy.
V ootmoet
Ende clare reynicheyt
Waren groot van machte,
Moeder soet
| |
[pagina 130]
| |
Alleens als was wtghespreyt
Gedeonis vachte
Daer Godt door zijn crachte
Inbrachte
De vuchte
So baerde ghy een vruchte
Met harten bly.
Edelheyt is oock van v vernomen
Ghy sijt tonser vromen
Ghecomen
En cloofde
Snachts Holophernus hoofde
Al van zijn lijf.
Buste doet ghy ons van tribulary
Die ons tallen spacy
Gheeft graey
Den gheenen
Die voor haer sonden weenen
Wel salich wijf.l
Druck en pijn
Hadt u Simeon gheseyt
Sou u hert doorsnijen
T’was t’aenschijn
Als u Zoon t’cruys was berey
Dat hy sou beschreyen
Doen hy sonder mijden
Wou lyden
Zijn passy
Dootlijck doorsteken was hy
Met wonden vijf.
Eer dat u Zoone was verresen
Zo zijt ghy ghepresen
Te wesen
Alleene
| |
[pagina 131]
| |
Diet gheloof hielt alleene,
Int herte vaste.
Lof zy u, Hester schoone vrouwe
Die u vrienden rouwe
Ghetrouwe
Ontwende
Aman door u int ende
quam aen een bast.
Loflijck loon
Moet u zijn Abigail
Die ons maeckte vreede
Rachel schoon
Iacob geern om uwen wil
Sijnen Oom voldede
Moeder, Maghet mede,
V bede, wilt storten
Dat Godt ons wil vercorten
Der plaghen last.
Hier eynden den Lof-sangen van Maria. |
|