Leysen-boeck der catholycken daerinne vergadert zyn wt verscheyden boecken veelderhande leysenen himni ende geestelycke liedekens

Een Leysliet.

Laet ons met herten reyne
Loven dat soete Kindeken cleyne,
Het brengt ons wt den weyne.
Ons is een Kint geboren
Een Soone gepresenteert,
Hy comt die helle verstooren
Als mensche ghefigureert,
Hy wil ons allen ghemeyne,
Verlossen wt der pijne
Met zijnen bloede alleyne.

Des mogen wy wel eeren         Laet ons.

Die Maghet die hem droech,
Den groot Heer der Heeren
Die haer niet en vervroech
Weest vrolijck groot en cleyne,
Dit soete Kindekijn
Vrijt ons wt aller pijne.

Die Vader van hier bove         Laet ons.

Sprack zijnen Enghel aen,
Wy willen die Helle verstooren
Ende verlossen wijf en man,

[p. 27]

 

Gaet tot der schooner Fonteyne

 

Marta claer aenschijne,

 

Ende seght haer wat ick meyne.          Laet ons.

 

Groetse my vriendelijcke,

 

Die schoone suyver ieucht,

 

Ende seght haer blijdelijcke

 

St mach wel zijn verheucht

 

Want zy en anders gene,

 

Die sal Godts Moeder zijn,

 

Ick ben met haer gemeene.          Laet ons.

 

Al binnen Nazarette

 

quam die Enghel Gabriel,

 

Ende sprack tot der Fiolette

 

Met schoone woorden snel,

 

Godt groet u Maget reyne,

 

Vol gratien is u aenschijn

 

Godt is met u ghemeyne.          Laet ons.

 

By u sal noch beclijven

 

Dat Adam heeft ontvrijdt,

 

Want boven alle Wijven

 

Zoo zydy gebenedijt:

 

Ghy sult ontfangen een greyne

 

In uwer herten schrijne

 

Des Vader soon alleyne.         Laet ons.

 

Sy sprack ootmoedelijcke

 

Hoe soude dat comen by,

 

Ick en kende sekerlijcke

 

Noyt man, dus verwondert my

 

Dat ick en anders gheene

 

Gods Moeder soude zijn,

 

Mijn hert wert cout als een steene.         Laet ons.

 

Die Engel sprack tot hare

 

O weerde suyver maecht,

 

En weest in ghenen pare,

[p. 28]

 

Het is wonder dat ghy claecht?

 

Want ghy sult sonder pijne,

 

Baren een kindekijn

 

Ende blijven maghet reyne.         Laet ons.

 

Die maghet haer conforteerde

 

In dat haer d’Engel seyt,

 

Ende sy respondeerde

 

Ick ben daer toe bereydt,

 

In uwe woorden alleyne

 

Sette ick den wille mijn,

 

Siet hier Godts deerne cleyne.         Laet ons.

 

Die Engel scheyde van haer

 

Die maghet bleef bevrucht

 

Al sonder pijn oft vaer,

 

Ofte sonder herten sucht,

 

Baerde die suyvere reyne

 

Die Hemelsche doctreyne,

 

Des Vaders soon ghemeyne.         Laet ons.

 

Ghelooft soo moet sy wesen,

 

Nu ende tot aller tijt

 

By haer zijn wy genesen,

 

Sy bracht ons groot jolijt

 

O weerde fonteyne,

 

Des Sondaers Medecijne,

 

Bidt voor ons alle ghemeyne.         Laet ons.