Leven van Sinte Clara

¶ Hoe dat die susteren droevich stonden biden bedde ende sij troeste haer sustere Agniete. XLVI capittel

Die droevighe susteren stonden biden bedde harer moeder wiens

[fol. 31va]

herten dat sweert des rouwe doersneet, want noch slaep noch hongher en toech se van daen, mer vergetende der bedden ende der tafelen genoechten ghenoechde hem alleen nacht ende dach te screyen, onder welcken Agnes, die devote maghet, vervult met bitterheit. Ende sij was van Florens daer gecomen ende met bitteren tranen ende bat haer Claram dat sij haer niet achter en liete.

¶ Clara antwoerde:

- "Lieve suster, het is Gode behaechlijc dat ic sterve. Laet of u screyen, want cortelijnge na sult ghi totten Heere comen met mi ende die Here sal u een groote vertroestinge laten gescien, eer ghij sterft."

Ende Agnes gelovede vastelijc die woerden harer suster. Nae Sinte Claren doot soe bleef sij daer ende tot hare geminde susteren bi Florens, soe sende sij daer, in een ghehuechnis van haer suster, Sinte Claren swaerten wiel dat noch huden des daechs blivet soe geheel ende sonder smette ghevarwet als of rechtevoert gever\wert

[fol. 31vb]

waer ende het gevet veel weldaden den genen die dat begeren te sien. Ende die mantel van Sinte Franciscus is daer oec ende gevet ghesontheit den sieken int hoeft ende oec die haer memorie verloren hebben, als men dit cleet oetmoedelijc op hem leit.