¶ Van haer barnende minne die sij hadde totten ghecruysten Jhesum. Dat XXXV cappittel
Sonderlinghe plach sij te bescreyen dat lijden Ons Heeren ende uut Sijn heilighe wonden plach sij te putten bitter begeerten. Ende nu suect sij daer uut suete bliscapen. Die tranen Christi, die Hij stortte in Sijnen leven ende in Sijn lijden, vervulde sij crachtelijc, ende docht altijt opten Genen Die die diepe minne geprint hadde in haer herte.
Sij leerde die novissiën ende jonghe susterkins, dat sij den gecruysten Christum bescreyen souden. Ende dat sij hem leerde metten woerden, dat vervulde sij metten wercken. Want dicwil als sijse int heimelijc vermaende tot alsoe danighen dingen, began sij te screyen, eer sij die woerden uutbroecht.
¶ Tusschen sexte tijt ende noen tijt plach sij altijt meere devocie te hebben tot Sijnre passiën ende bitter lijden, op dat sij den ombevlecten Heer een sacrificie daer mede offeren woude.
Op eenen tijt als sij te noen