Leven van Sinte Clara
(1998)–Anoniem Leven van Sinte Clara–
Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 16ra]
| |
oerden ende fundament der heiliger oetmoedicheit pijnde haer eerst te timmeren ende te beghinnen op dat fundament alre duechden. Ende si loefde den heiligen Francisco onderdanicheit ende si en dwaelde niet van haer beloften. Na drie jaren dat si wert, so vloet si vanden dienst ende prelaetscap der abdissen ende begherde meer geregeert te worden dan te regieren ende meer onder te wesen dan boven. Ende onder die dienstmaechden Gods begherde si meer te dienen dan ghedient te worden, als haer wercken betuychden. ¶ Totten laesten soe dwanc Sinte Franciscus haer daer toe, dat si dat regment der abdissen ontfanghen soude. Van welc meer die vreese des Heeren dan verheffinge des ghemoets in haer herte wies. Ende die vriheit en wort in haer daer van niet vermeeret, mer die dienstachticheit. Ende hoe si hogher scheen te sijn te eenigher prelaetscap, hoe sij haer selven meer versmaede van binnen ende berei\der | |
[Folio 16rb]
| |
was tot allen dienste. Ende si en versmade niet voertaen gheen dienstachtighe wercken, mer si halp hem allen in haren wercken. Ende si plach dicwil water te ghieten op der susteren handen. Ende als si saten, soe stont si bi hem; ende als si aten, soe diende si hem. Seer noode gheboet si yemant wat te doene, mer veel willichliker begherde si dat selve te doene dan die susteren te ghebieden. Al was si teeder van natueren, nochtans en ontsach si haer niet die onreyne dinghen te tracteren; ende den crancken plach si dicwil een becken onder te houden om over te geven; ende die etter der serigher susteren ende vuylnis droech si buten ende die onreyne dinghen der sieken plach si selver te wasschen ende te droghen ende en ontsach gheen stinckende dinghen. Ende der susteren voeten die van buten quamen, plach si selver te wasschen ende - als si ghewasschen waren - te cussen. Ende daer was een vanden susteren die en woude die grote oetmoedicheit aen haer niet bewesen hebben van deser heiligher abdissen, mer si toech haren voet na haer ende onwetende | |
[Folio 16va]
| |
- oft onverhuets - soe stiet si die voet aen die mont der heiliger maghet; ende met groter oetmoedicheit des gheests soe nam si die voet weder op ende maecte een teyken des heilighen cruys ende custen zeer vriendelic onder aen dat hoel vanden voet. |
|