Leven van Sinte Clara

¶ Hoe Agnes die een dochter was des conincx van Bemen, uutghehilicht was ende si ginc inder oerden. Dat XX capittel

Ende op dat die reden daer ic af

[fol. 13va]

spraec van deser materiën, nyemant en verdriete diese hoert oft leset, soe wil ic wat sonderlincs scriven van sommighe telchkens van dese vruchtbare wijngaert. Want al waest dat Clara dit saet der vruchtbaerheit ghesaeyt hadde tot Assise, nochtan soe esset op ghegaen ende vruchtbaer gheweest in veel ander plaetsen.

Want daer was een conincx dochter van Bemen ende hiete Agnes ende was ghehilict aenden edelen Fredrico, den keyser van Romen die anderde. Mer sij en was hem noch niet overgelevert, dese dochter, overmits godlike insperaci ende oec om dat si ghehoert hadde die edel fame van deser heiligher maghet. Soe badt si den coninc Othricum, haren vader, dat hi doch niet haeste en woude metter tijteliker bruloften. Van deser spraken wort die coninck zeer verscriecket ende vervremt ende badt sijn dochter sonder ophouden, dat si hem seggen soude wat si hier mede meende ende haren sin hem openbaren soude.

Mer Agnes tusschen die tijt der bruloften, soe seynde si boden

[fol. 13vb]

totten broeders die doe ter tijt woenden in Magonciën ende begherde hare sommige teghenwoerdicheit te hebben. Hier en tusschen soe was Agnes naerstich ende toech tot haer veel edel maechden ende bemorwede haer herten tot Gode, ende toechse van die ydelheit der werelt ende vestichse inden dienst Gods. Als dat si een grote menichte van edel maechdekens - overmits haer exempel - Gode gewonnen hadde, doen die broeders quamen. Ende als si saghen desen nyeuwen brant der minnen, soe sterten sise in Gode ende dancten ende loefden den Heere van deser wonderliker gaven. Ende si predicten haer van die sparicheit der spisen ende die strenghicheit der oerden, die si houden moest. Tot welcker vermaninghen Agnes met bliden moede sprac, dat si bereit was dat mede te volbringhen.

Ende si gaf doe haer vader den coninc te kennen wat si inden sin hadde. Ende want hi een warechtich eerder was des godliken naems, soe was hi hier niet tegen, mer hi gaf sijn consent daer toe ende te hant soe

[fol. 14ra]

namen die broeders dese edele coninghinne ende vrouwe Agnietam - die een keyserinne ende een ghebietster over alle der werelt mocht gheweest hebben - ende ontdecten haer hoeft ende scoeren huer haer af ende maectense mesmaect deser broesscher werelt, op dat si Christo den Heere soude suverlic wesen ende bequaem. Ende soe deden die broeders oec den anderen edelen gheboren maechdekens, die Agnes met haer gebracht hadde, ende cledense metten habijt der oerden, die gheconfirmeert was van den paus van Rome.

Ende dese goede coninc, Agnieten vader, quam tot sijnre dochter ende woude dat cloester begaven met sekeren renten, op dat si niet bidden en dorsten. Ende Agnes en woude dat gheensins ghehingen, want si seide hem dattet waer teghen die statuten harer reghel; want si anders ghenen nootdorst en moesten hebben, dan sy vander aelmoesen creghen.

Ende inder stadt van Pagensen soe wort sy met

[fol. 14rb]

haer maechden besloten om den Heere te dienen, dat sij volcomelic deden overmits haer voertganc, want si onder hem allen nyet eyghens en hadden, mer leefden aermelic vander aelmoesen der goeder luyden. Doen dit gherucht quam totten oren des keysers soen, haren brudegoem, soe verwonderde hi hem zeere ende docht in hem selven langhe tijt wat hi hier toe doen woude. Ten laetsten sprac hi aldus:

- "Nu ic hoer dat Agnes ondertrouwet is den Heere, den oversten coninc Jhesu Christo, soe wil ic dat over setten, mer om gheen dinc en soude ict hinghen dat si eenen anderen waerliken man ghetrouwet hadde. Mer nu weet ic dat dit werc godlic es ende niet menscheliken."