Leven van Sinte Clara

[fol. 7vb]

¶ Hoe dat Clara doer vermaningen Sinte Francisci ginc ter kercken opten palmdach. Dat X capittel.

Haestlijc met bliden moede quam sij tot Franciscum. Ende hij, om dat die spiegel des onbevlecten herten voert meer metten vulnis der warelt niet en souden worden besmet ende metten sonden des waerliken levens bevlect, soe haeste hij als een goet herder om Claram uut te leiden vanden beet der wolven ende van deser duyster warelt al heel haere te vervremden.

Soe was aenstaende die hoechtijt vanden palm dach ende die maget quam met vierighen begeerten tot hem ende vraechde van haer bekeringe hoe ende wanneer dattet bequaem sou wesen dat te volbringhen. Sinte Franciscus geboet haer dat sij comen soude opten palmdach te kercken geciert costelijc ende bequaem metten menichten vanden volc om palm te halen metten anderen. Ende dan dat sij des nachts daer na uuten casteel soude gaen, ende dat sij die waerlijcke vruechde verkeeren soude in medeliden ende screyen der passiën Ons Heeren Jhesu Christi.

[fol. 8ra]

¶ Doen die sondach aen quam, soe ghinc dese maget daer onder die scaren der vrouwen zeer costelijc blinckende ende verciert, vechtende tegen den duvel als Judith tegen Olifernen, ende quam soe inder kercken. Daer ghesciede een wonderlijc ende waerdich dinc. Want doen alle dat volc liep om die palmen te halen, soe bleef Clara, die heilighe maget, alleen op haer stede, van grooter scaemten ende maechdelijcke scamelheit root wesende inden aensichte.

¶ Doen ginc die bisscop of vander trappen ende quam tot haer ende gaf haer die palm, met sijn eyghen handen, welc sij zeer waerdelijc ende devotelijc ontfinc.